Lakin bəzi dairələr bunu nəzərə almadan siyasi hakimiyyətin dəyişdirilməsinə çalışırlar
Gürcüstanda siyasi etirazlar və narazılıqların artması, ölkənin gələcəyi ilə bağlı ciddi suallar doğurur. Hökumət və müxalifət arasında artan gərginliklər və müxtəlif siyasi qüvvələrin təklif etdiyi müqavimət platformaları bu vəziyyəti daha da mürəkkəbləşdirir. Bütün bu proseslər, Gürcüstanın daxili siyasi dinamikasına və xarici siyasətinə də təsir edir. Bu vəziyyətdə, ölkənin gələcəyi üçün düzgün strateji yanaşmanın müəyyənləşdirilməsi isə vacibdir.
Mövzu ilə bağlı politoloq Sultan Zahidov Sherg.az-a açıqlama verib:
"Gürcüstanda 2024-cü il oktyabrın 26-da keçirilən seçkilərdən sonra artıq beş aya yaxındır ki, etiraz dalğaları davam edir. Ötən gün Tbilisidə Gürcüstanın keçmiş prezidenti Salome Zurabişvili çıxış edərək siyasi bir müqavimət platformasının yaradılmalı oıduğunu söylədi.
Reallıq bundan ibarətdir ki bu platformanı nəzəri olaraq yaratmaq mümkün deyil.
Bütün partiyaların bir araya gətirilməsi asan məsələ deyil. Hərçənd ki, bu partiyaların əksəriyyəti Avropa yönümlü olsalar da, aralarındakı siyasi baxış fərqləri vahid bir platformanın formalaşmasını çətinləşdirir. Digər mühüm faktor isə onları birləşdirəcək güclü bir liderin olmamasıdır.
Həm də belə bir platformanın yaradılması üçün xarici dəstəyə ehtiyac var. Lakin xaricdən açıq dəstək göstərilməsi həm həmin platformanın legitimliyinə kölgə sala bilər, həm də Gürcüstandakı daxili siyasi vəziyyəti daha da gərginləşdirə bilər. Xatırlatmaq lazımdır ki, məhz xarici təsirin güclənməsi Gürcüstanda şəffaflıq haqqında qanunun qəbul olunmasına səbəb oldu. Bu qanunun tətbiqi isə ölkədə kütləvi etirazlara yol açdı. Çünki Gürcüstanda bir sıra qeyri-hökumət təşkilatları (QHT) xarici mənbələrdən maliyyələşirdi və nəticədə, ölkənin daxili siyasətinə xarici müdaxilə artırdı".
Politoloq Gürcüstanın strateji cəhətdən önəmli bir ölkə olduğunu və burada Avropa İttifaqının, Rusiyanın, ABŞ-nin maraqlarının toqquşduğunu bildirib:
"Gürcüstan balanslı xarici siyasət yürütməlidir. Rusiya və Qərblə bərabər məsafəni qorumalıdır. Lakin bəzi dairələr bunu nəzərə almadan Gürcüstanda siyasi hakimiyyətin dəyişdirilməsinə çalışırlar. Bu dəyişiklikyin Gürcüstan xalqına nə qədər xeyir verəcəyi isə sual altındadır.
Tarixi təcrübə göstərir ki, Gürcüstanda baş verən hər bir siyasi dəyişiklik ölkə üçün həm müsbət, həm də mənfi nəticələr doğurub. Məsələn, 2003-cü il "Qızılgül inqilabı", Saakaşvilinin gəlişi müəyyən müsbət dəyişikliklər gətirsə də, 2008-ci ildə Rusiyanın hərbi müdaxiləsi Gürcüstan üçün ciddi problemlərə səbəb oldu. Buna görə də balanslı siyasət aparmaq Gürcüstanın uzunmüddətli sabitliyi üçün olduqca vacibdir.
Hazırkı hökumət müəyyən qədər bu balansı qorumağa çalışır və seçkilərdə "Gürcü Arzusu" partiyasının qələbə qazanması da cəmiyyətin bu siyasətə müəyyən dərəcədə dəstək verdiyini göstərir. Əks tərəf isə daha radikal mövqe tutur və Gürcüstanın xarici siyasətində kəskin dəyişikliklər etməyi hədəfləyir".
Ekspert sonda bunun ölkənin Rusiyaya qarşı növbəti dəfə Avropanın, Qərbin plasdarmı rolunu ifa etməsi demək olduğunu və Gürcüstanın gələcəyini ciddi sual altına salan bir məqam yaratdığını söyləyib.
