“Dünya məndən inciməsin”

17:11 26.05.2017 Arxiv 1833

Daş Oğuz (Ağ Üz) yurdu olan Tovuz rayonunun sazlı-sözlü uluca kəndlərindən biri və birincisi, heç şübhəsiz ki, Bozalqanlıdır. Mən Bozalqanlını hələ XVII əsrin o üzündən Kürün sol sahilində yerləşən vaxtlarından tanıyıram. Şavadın meşəsinin qırağından. Türkün böyük söz karvanının keçdiyi müqəddəsliyin bir adı da Bozalqanlıdır. Ozan-aşıq sənətimizin və şifahi xalq ədəbiyyatımızın Hüseyn Bozalqanlı kimi urvatlı ismi bu torpağın bağrından qopub. Dəmirçi Abbas, Şəmsəd Rza, Aşıq Əkbər Cəfərov, Aşıq Ələsgər Tağıyev kimi onlarla yox, yüzlərlə tanınmış saz-söz adamlarının adlarını çəkmək olar ki, bu torpağın qoynunda qanadlanıblar. Siyahını çox uzatmaq olar. Günümüzün ən istedadlı solo saz ifaçılarından olan Firudin Bozalqanlı da bu torpağın bərəkətidir.

Şeir göyərəcək, şeir bitəcək

Burda bir toxumu daşa da əksən

Hər bu torpağın bərəkətindən söz düşəndə belə deyərdi Akif SƏMƏD. Çox şükürlər olsun ki, ustadlar-ustadı Hüseyn Bozalqanlıdan üzü bu yana həmin yolun-yolağın zaman-zaman uğurlu davamçıları saz-söz aləmində boy göstərdilər. Onlardan biri də heç şübhəsiz ki, bizim Mikayıl müəllimdir - Mikayıl Bozalqanlı. Mayası Bozalqanlının sufi torpağından yoğrulan Mikayıl Bozalqanlı. Hüseyn babamızın söz çeşməsindən ona da pay düşüb.

O çeşmədən bir sənək də Mikayıl bəy götürüb. Boynuna almamaqla deyil, sağ olsun Ehtiramı, toylaya-toylaya axır ki, Mikayıl bəyin boynuna qoydu. Ortada da gözəl nəticə var. Mikayıl müəllimin "Dünya məndən inciməsin” adlı şeirlər kitabı əlahəzrət oxucuların ixtiyarına verildi. Mübarək olsun! Bozalqanlıdan olub şeir yazmaq ağır məsuliyyətdir, çox ağır. Bu məsuliyyətin ağırlığını dərk edən Mikayıl müəllimə uğurlar olsun!

Həmid Ormanlı

Ay ölləm, ölləm

Könül xəstə düşüb, yar deyib ağlar,

O kövrək səsinə, ay ölləm, ölləm.

Yarın həsrət odu qəlbimi dağlar,

Bəyaz sinəsinə, ay ölləm, ölləm

Ruhumdu, canımdı, ağlım-sərimdi,

Gövhərim, yaqutum, simuzərimdi,

İlk bahar çiçəyim, tazə-tərimdi,

Bahar həvəsinə ay ölləm, ölləm.

Məndən küsən bəxtim, yatıb elə bil,

Məni seçən dünya, atıb elə bil,

O yoxdu, günəşim batıb elə bil,

İsti nəfəsinə, ay ölləm, ölləm.

Kaş həmin əvvəlki səhmanım ola,

Yenə əhdim ola, peymanım ola,

Min bir pəri gələ, mehmanım ola,

Dostun köhnəsinə ay ölləm, ölləm.

Eyləmə

Dəli könül, keçər dövran,

Qəm eyləmə, qəm eyləmə.

Göz yaşıyla boğma məni,

Nəm eyləmə, nəm eyləmə.

Görübsən bu cür minini,

Boğ içindəki kinini.

Səbirli ol, təmkinini,

Kəm eyləmə, kəm eyləmə,

Su qatma qaynar aşına,

Yaraşarmı bu yaşına,

Eli tökməynən başına,

Cəm eyləmə, cəm eyləmə.

Mikayıl amanda, ahda,

Gah muğamda, gah segahda,

Gahdan qalxıb zilə, gah da

Bəm eyləmə, bəm eyləmə.

Çal indi Təcnis

Qara zülfə yoxdurmu bir qadağa,

Çal başına, çal çalmanı, çal indi.

Bir canım var, olsun sana sadağa,

Çal özümdən apar məni, çal indi.

Aşiqinəm, bir nəzərə al məni,

Dəli edir bəyaz məni, al məni,

Saz eyləyib bas sinənə, al məni.

Bala-bala hər pərdədə çal indi.

Tanrı yaradıbdı incə sənəmi,

Mənəmi rəhm edib, səncə sənəmi,

Qoyum sinən üstə dincə sinəmi,

Beləcə oxşayıb, layla çal indi.

Mikayıla sən olasan təki ləm,

İnsafdırmı sən var ikən tək öləm,

Rəva görmə hər çuxura töküləm,

Qoy üyüşüm, öz qabında, çal indi.

Gəl Təcnis

Bəs deyilmi, bunca gözüm yol çəkər,

Ay biinsaf, nolar, bizə sarı gəl.

Mənim çəkdiyimi, çətin yol çəkər,

Yaralar qövr edir, durma, sarı, gəl.

Deməginən yaşın keçib o yana,

Bundan sonra çətin bəxtin oyana,

Qurban olum, bağrım başın oyana,

Nə məni ələ sal, nə də sarı, gəl.

Bu işvəylə gözəllərin gözüsən,

Aldın əldən ağlı, huşu, gözü sən.

Basmagınan sinəm üstə közü sən,

A gözləri yaşıl, saçı sarı, gəl.

Çəkərəm Təcnis

Sən gedəli sənsizliyin nazını

A bimürvət, canıma xoş, çəkərəm.

Yar yolunda nəyə desən hazıram,

Kəl yerinə kotana qoş, çəkərəm.

Yara vuran nazlı yara yaram mən,

Sən bilirsən nə çəkirəm, yaram, mən,

Fərhadammı Bisutunu yaram mən,

Surətini qəlbim bom-boş, çəkərəm.

Yar iyinə öyrətmişəm sinəmi,

Ay Mikayıl, arzun sönə, sinəmi?!

Mübtəla olmuşam eləsinəmi,

Çəkdikcə eyləyər sərxoş, çəkərəm.

Ay üzə-üzə Təcnis

Ala gözlüm, sənə necə söyləyim,

Məftunam səndəki ay üzə, üzə.

Bu dəli sevdamla görən neyləyim,

Alıbdı canımı, ay üzə, üzə.

Dərd əlindən canım düşüb yarıma,

Xəbər yayan, səni candan yarıma,

Necə deyim indi xəndan yarıma,

Çıxıbdı eşqimiz ay üzə-üzə.

Fərhad olub Bisutunu yararam,

Yar olsa yaradan, yardan yararam,

Mirvaritək hər an yarı araram,

Qəvvastək dəryada ay üzə-üzə.

Necə ölmüyüm

Baş yatanda sazın üstə,

Sim yananda közün üstə,

Haray çəkən sözün üstə,

Ölmüyüm-necə ölmüyüm?

Bu səs yurddan, eldən gəlir,

Bu səs candan, dildən gəlir,

İnildəyən teldən gəlir,

Ölmüyüm-necə ölmüyüm?

Barmaq simlə nə təmasda?

Nə sehirdə, iltimasda?

Gah təcnisdə, gah cinasda,

Ölmüyüm-necə ölmüyüm?

Ruhum dara çəkiləndə,

Bağrım başı söküləndə,

İçim yerə töküləndə,

Ölmüyüm-necə ölmüyüm?

Aşıq, bu nə idi çaldın,

Məni haldan-hala saldın,

Tanrı verən canı aldın,

Ölmüyüm-necə ölmüyüm?

Amandı

Ay aşıq, qəsdimə durubsan, bəsdi,