Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi Aysel Əlizadənin "Mən səni özüylə özünü gətirən biri kimi sevirəm» şeirini təqdim edirik. Ədibin qələmə aldığı bu şeir öz orjinallığı, poetik və romantik gücü ilə fərqləndiyi üçün onu əcnəbi oxuculara çatdırmaq istədik. Bu məqsədlə şairənin bu şeirini fransız dilinə tərcümə etdik.
Mən səni bir rəsm çərçivəni sevən kimi sevirəm
Olarsa nə gözəl, olmazsa eybi yox…
Gözəlliyimdən heç nə almaz olmayışın
Heç nə aparmaz məndən gedişin
Çünki mən səni
yorğun bir axşam
bir badə şərab kimi sevirəm.
Olarsa nə gözəl, olmazsa eybi yox.
Ölümə hələ var,
Yaşanmalı an hələ çox.
Mən səni yaşanmalı anlardan
biri kimi sevirəm.
Olarsa nə gözəl, olmazsa eybi yox.
Yalqızlığa çarə çoxdu
Gəlmişkən bir şeir oxu
Ya da
gəlmişkən şeir oxuma.
Mən səni
şeirsiz görüşlərdən biri kimi sevirəm.
Hər gələn özüylə şeir gətirməz,
Hərənin öz gəlişi var.
Mən səni
Özüylə özünü gətirən biri kimi sevirəm
Gətir mənə hər yanını
Mənə yalqızlığını gətir
Məni yalqızlıq qorxutmaz
Səni yalqızlıq kimi sevirəm…
nə çərçivəsiz
nə şərabsız
nə şeirsiz yaşaya bilirəm
Mən səni…
Nous présentons la poésie appelée "Je t'aime comme une personne qui apporte soi-même avec soi-même»
» de Aysel Alizade - un preséntable poète et écrivain de la littérature moderne de l’Azerbaïdjan. Cette poésie se caractérise avec son orginalité, sa force poétique et romantique. De ce point de vue, nous avons voulu le faire parvenir aux lecteurs étrangers. Et nous avons traduit cette poésie de ce poète en français.
Je t'aime en tant qu'une image qui aime le cadre
Si c’est possible, ça sera tant mieux, sinon ça ne me fera rien...
Ton inexistence ne prendra rien de ma beauté
Ton départ ne prendra rien de moi-même
Parce qu’ à la fatigue du soir je t’aime
comme un verre de vin.
Si c’est possible, ça sera tant mieux, sinon ça me fera rien.
Il ya assez de temps à la mort,
Il ya beaucoup de moment habitable.
Je t 'aime
comme un des moments habitables.
Si c’est possible, ça sera tant mieux, sinon ça me fera rien.
Il ya beaucoup de remède pour la solitude
Puisque tu es venu, raconte une poésie
Non !
Ne raconte pas la poésie.
Je t'aime
comme une des rencontres sans poésie.
Chaque venant n'apportera pas la poésie avec soi –même,
Chacun a son arrivée.
Je t'aime
comme une personne qui apporte soi-même avec soi-même
Apporte- moi ta chaque partie
Apporte - moi ta solitude
La solitude ne me fera pas peur
Je t'aime
comme une solitude...
Je ne peux vivre ni sans poésie
ni sans cadre
ni sans vin
Je te... je te...
Tərcümə etdi: Ayyət Əhməd
Traducteur: Ayyat Ahmad
